هوش مصنوعی و هنر در دوراهی نوین

هوش مصنوعی و هنر وارد مرحله‌ای تازه از تعامل شده‌اند؛ جایی که هنرمندان و موزه‌ها باید تصمیم بگیرند چگونه در برابر غول‌های فناوری ایستادگی یا همکاری کنند. این پرسش کلیدی است: آیا آینده هنر تحت سلطه هوش مصنوعی خواهد بود یا هنرمندان راهی برای همزیستی پیدا می‌کنند؟

تاریخ انتشار : شنبه 08 شهریور 1404
43 بازدید

هوش مصنوعی و هنر در دوراهی نوین

بر اساس گزارش شاخص هوش مصنوعی دانشگاه استنفورد

، مدل‌های اختصاصی مانند ChatGPT-4 و ابزارهای گوگل، متا و مایکروسافت روزبه‌روز قدرتمندتر شده‌اند. این در حالی است که هنرمندان مستقل و دانشگاهیان دسترسی محدودی به منابع محاسباتی دارند. همین موضوع باعث نگرانی در مورد فاصله‌ گرفتن هنر از جامعه شده است.

آینده موزه‌ها و فناوری

موزه‌ها در حال بررسی همکاری با شرکت‌های فناوری هستند. همان‌طور که توماس کمپبل، مدیر یکی از موزه‌های بزرگ، اشاره کرده است: «به‌زودی این سیستم‌ها درباره مونه یا هنر قرون وسطی به شما خواهند گفت، چه ما همکاری کنیم چه نکنیم.»

هنرمند هوش مصنوعی؛ از کوهن تا رفیق آنادول

مفهوم هنرمند هوش مصنوعی از دهه ۶۰ میلادی با هارولد کوهن آغاز شد و امروز توسط هنرمندانی مانند رفیق آنادول به سطحی جهانی رسیده است. پروژه Dataland او در سال 2025 به‌عنوان موزه داده‌ها و هنر هوش مصنوعی افتتاح خواهد شد.

آیا هنرمندان به فناوری‌های غول‌ها نیاز دارند؟

سؤالی مهم این است که آیا هنرمندان باید به مدل‌های اختصاصی وابسته باشند یا سراغ ابزارهای متن‌باز بروند. برخی مانند Serpentine لندن معتقدند که مدل‌های متن‌باز می‌توانند به منافع عمومی بیشتر خدمت کنند.
📎 برای آشنایی با دیدگاه‌های متفاوت درباره هوش مصنوعی و فرهنگ به مقاله MIT Technology Review رجوع کنید.

نتیجه‌گیری: آینده‌ای پر از فرصت و تهدید

رابطه هوش مصنوعی و هنر در حال شکل‌دهی به آینده‌ای است که هم تهدیدها و هم فرصت‌ها را در بر دارد. اگر دسترسی به ابزارهای قدرتمند تنها در اختیار غول‌های فناوری باشد، هنرمندان و موزه‌ها ممکن است با خطر به حاشیه‌رانده‌شدن مواجه شوند. اما با استفاده آگاهانه از فناوری، می‌توان هویتی نو برای هنر دیجیتال رقم زد.